Μεθυσμένη Ελευθεροτυπία

Έτσι εξηγούνται όλα λοιπόν.

"Συνέλαβαν μεθυσμένη την Τεγοπούλου και περνάει αυτόφωρο"

Χαμόγελα Προϋπολογισμού

Γιατί κάθε φορά που καταθέτουν τον προϋπολογισμό στη Βουλή οι εκάστοτε Υπουργοί Οικονομικών .. φέρουν και ένα πλατύ χαμόγελο;
Πρώτο παράδειγμα η κατάθεση του προϋπολογισμού τυ 2009 από τον Αλογοσκούφη στον Σιούφα και σημερινό παράδειγμα από τον - συνήθως συνοφριωμένο - σημερινό Υπουργό Οικονομικών κο Παπακωνσταντίνου.

Στην σημερινή εποχή της εικόνας, την μάχη την κερδίζει αναμφίβολα ο κος Παπακωνσταντίνου ο οποίος κατέθεσε τον προϋπολογισμό στον πρόεδρο της Βουλής σε memory stick. 

Συνεντεύξεις Τύπου χωρίς Ερωτήσεις

Σε συνέντευξη Τύπου κάλεσαν σήμερα [ο καθένας ξεχωριστά] οι Κατσέλη, Λοβέρδος και Ξενογιαννακοπούλου τους δημοσιογράφους, αλλά δεν δέχθηκαν ερωτήσεις (!@%$!)

Νέα ήθη και έθιμα.

Η προεκλογική και η μετεκλογική περίοδος

Κάθε φορά που προκυρήσσονται εκλογές, αναπόφευκτα [δυστυχώς] οι Υπηρεσίες του Δημοσίου πέφτουν σε μια 'Προεκλογική νάρκη'.  Παρατηρείται μια γενικότερη χαλάρωση η οποία είναι προκλητική για όσους ταλαίπωρους πολίτες είναι υποχρεωμένοι να εξυπηρετηθούν από κάποια υπηρεσία.

Από τις αρχές του περασμένου μήνα, δηλαδή μετά τις πρόσφατες εκλογές, μια νέα αντίληψη αρχίζει να ξεπροβάλει στην ελληνική πραγματικότητα.  Η καθιερωμένη προεκλογική νάρκη έρχεται να συμπληρωθεί από την μετεκλογική νάρκη.  Η νάρκη αναφέρεται στην νάρκωση, όπως η χειμερία νάρκη.

Άρα, καταφέραμε να δημιουργήσουμε την προ-μετ-εκλογική περίοδο, όπου τίποτα δεν κινείται και τίποτα δεν γίνεται.

Ανάλυση - Ποιο κράτος πρέπει να επανιδρύσουμε – και πώς;

Αντιγραφή από άρθρο Tου Κωστα Καλλιτση / kkallitsis@kathimerini. gr στην Καθημερινή

Γιατί η Ελλάδα απασχολεί συγκριτικά πολύ περισσότερους εφοριακούς υπαλλήλους από όσους η Ιταλία, η Ισπανία ή η Προτογαλία, αν λάβουμε υπόψη την έκταση και τον πληθυσμό της; Γιατί, άραγε, στη χώρα μας «πρέπει» να έχουμε 349 Ειρηνοδικεία, με υπαλλήλους, ενοίκια και άλλα λειτουργικά έξοδα; Γιατί στη χώρα μας απασχολούνται περίπου 68.000 υπάλληλοι στα σώματα ασφαλείας, ενώ η Βρετανία με εξαπλάσιο πληθυσμό απασχολεί 212.000 και η Σουηδία με ελαφρά μικρότερο πληθυσμό αλλά πενταπλάσια έκταση απασχολεί μόνον 23.000; Πώς εξηγείται, στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάδα, να υπάρχουν 3.200 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου που απασχολούν περίπου 16.000 άτομα, από τα οποία το 16% φαίνεται να είναι ανενεργό;
Σταχυολογώ στοιχεία από τη νέα, πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του Βασίλη Ράπανου, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με αντικείμενο το «μέγεθος και εύρος δραστηριοτήτων του δημόσιου τομέα» (εκδότης, ΙΟΒΕ). Είναι χρήσιμη για τρεις, τουλάχιστον, λόγους. Πρώτος, είναι η μοναδική «φρέσκια» μελέτη του ελληνικού δημόσιου τομέα, ο ρόλος του οποίου έχει κεντρική θέση στη θεματική της ανάπτυξης. Δεύτερος, δεν είναι «ακαδημαϊκή». Αναλύοντας την κατάσταση του δημόσιου τομέα και αναδεικνύοντας τα κεντρικά χαρακτηριστικά του, ο Β. Ράπανος ανοίγει μια ατζέντα μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν τα επόμενα χρόνια. Τρίτος, είναι μια ουσιαστική παρέμβαση σε μια εξαιρετικά επίκαιρη δημόσια συζήτηση.
Πιστεύω ότι η μελέτη του Β. Ράπανου, χρήσιμη για όλους, απευθύνεται ιδιαίτερα σε εκείνους που αποφασίζουν για όλους τους υπόλοιπους. Δηλαδή, τους πολιτικούς.
Το πολιτικό προσωπικό (και δη το κυβερνητικό) δεν θα έχανε τον χρόνο του αν μάθαινε, για παράδειγμα, ότι το ελληνικό Δημόσιο θα μπορούσε να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες (και) με μικρότερες δαπάνες. Ή, διαφορετικά, ότι το κράτος θα όφειλε να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία υπηρεσίες κατά 35% περισσότερες και καλύτερες, αρκεί να αξιοποιούσε πλήρως αποτελεσματικά τις δαπάνες που ήδη κάνει, αλλά «πετυχαίνει» το αντίθετο: Με κριτήριο την αποτελεσματική χρήση των δαπανών του, το κράτος «μας», είναι ουραγός μεταξύ των κρατών των ανεπτυγμένων χωρών.
Επίσης, δεν θα έχανε τον χρόνο του αν διάβαζε ότι κρίσιμο για την ανάπτυξη δεν είναι το μέγεθος όσο είναι η ποιότητα του κράτους, η ποιότητα και η ισχύς των θεσμών και η εύρυθμη λειτουργία τους. Αυτά κρίνουν την αποτελεσματικότητά του –όχι αν θα αποκτήσει... μετοχές στην Cosco ούτε αν θα καταντήσει ο «νυχτοφύλακας» της αγοράς. Και αυτή, η αποτελεσματικότητα, είναι το βασικό πρόβλημα του δημόσιου τομέα στη χώρα μας.
Η Ελλάδα δαπανά για τη δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Θα περίμενε κανείς ότι η εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων θα ήταν ταχεία και δεν θα τους κόστιζε πολύ. Συμβαίνει το αντίθετο.
Οσον αφορά την εξυπηρέτηση, όταν έχουμε πυρκαγιές δεν έχουμε πυροσβεστική, όταν έχουμε επιδημίες δεν έχουμε μονάδες εντατικής, έχουμε πολλούς καθηγητές αλλά δεν έχουμε καλή εκπαίδευση κ. ο. κ. Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό, είναι ότι για (κακές) υπηρεσίες πληρώνουμε το υψηλότερο κόστος στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Το κόστος με το οποίο η γραφειοκρατία επιβαρύνει τις επιχειρήσεις εκτιμάται μεταξύ 5,4% και 6,8% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ). Αν πάρουμε τη χαμηλή εκτίμηση (5,4%) το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε 14 δισ. ευρώ περίπου, κάθε χρόνο. Αν καταφέρναμε να μειώσουμε αυτό το κόστος (έστω, όχι στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα αλλά) στο επίπεδο άλλων μεσογειακών χωρών, της Ισπανίας ή Ιταλίας, τότε οι ελληνικές επιχειρήσεις θα κέρδιζαν τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ ετησίως –ποσό μεγαλύτερο από τις φοροελαφρύνσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια στα κέρδη τους. Κι αν φορολογούσαμε αυτά τα επιπλέον 4 δισ. ευρώ, θα μαζεύαμε 1 δισ. ευρώ επιπλέον έσοδα, χωρίς να αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές.
Η μελέτη σκιαγραφεί νέα πεδία δόξης λαμπρά, εφόσον αποφασίζαμε να ξεφύγουμε από την πεπατημένη των «εύκολων» λύσεων. Οπερ έχει πιθανότητες να συμβεί αν κατανοήσουμε ότι τα «εύκολα» έχουν καταστεί αδύνατα και, πλέον, ρεαλιστική πολιτική είναι μόνο η πολιτική καινοτομίας παντού.

Να δοθεί σύνταξη στο "Πολυτεχνείο"

Φέτος είναι η 36η επέτειος από την εξέγερση (!!) του Πολυτεχνείου.

Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γινόταν μια 'έρευνα' ως προς το τι απέγειναν διάφοροι επιφανείς και αφανείς που συμμετείχαν εκείνες τις ημέρες σε όσα συνέβαιναν.  Όπως βλέπουμε εμείς οι νεότεροι σε διάφορες φωτογραφίες και σε ντοκυμαντέρ, στο χώρο μέσα από τα κάγκελα υπήρχε μεγάλο πλήθος κόσμου.
Όσο και επαναστατικοί να ήταν, πιστεύω πως αρκετοί τους θα βρίσκοται σήμερα στο facebook.  Προτείνω λοιπόν σε κάποιον φοιτητή δημοσιογραφίας να κάνει μια έρευνα και να μας δώσει ένα δείγμα ως προς το τι επέγειναν τα άτομα που εκείνες τις ημέρες πρωτοστατούσαν στις διαδηλώσεις.

Κατέληξαν στο Δημόσιο; Έγιναν επιχειρηματίες; Έγιναν στελέχη της Αστυνομίας; Έγιναν πολιτικοί; Έγιναν επιστήμονες;

Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε το Πολυτεχνείο.

Αυτό που ξέρουμε ΟΛΟΙ χωρίς καμία αμφισβήτηση, είναι ότι το έχουμε πληρώσει ακριβά το Πολυτεχνείο και είναι καιρός επιτέλους να πάρει σύνταξη.  36 χρόνια μετά από εκείνες τις διαδηλώσεις, πέρα από μια ευκαιρία συνάθροισης και "στριμώγματος" (για να μην ξεχνάμε και την κυρία Ρεπούση με τις αναφορές της στην καταστροφή της Σμύρνης), πέρα από την ευκαιρία 'εκτόνωσης' κάποιων ανεγκέφαλων, δεν έχει να προσφέρει κάτι άλλο.

Αρκετές 'κρατήσεις' έχουν γίνει κάθε χρονιά  - με τη μορφή καταστροφών από τους θαυμαστές εκείνων των ημερών - έτσι ώστε σήμερα να μπορούμε να δώσουμε πια σύνταξη στο Πολυτεχνείο [36 χρόνια πέρασαν], να παραμερίσουμε τις γιορτές μίσους και να κοιτάξουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπροστά!!!

Από τα 'δεξιά' ο Σαμαρας??

Η αλήθεια είναι ότι η εκλογή στη Ν.Δ. είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.

Όπως και να το πάρει κανείς - κάποιος που ενδιαφέρεται - θα βρεθεί μπροστά σε γόρδιο δεσμό.

Ας το δούμε κομματικά: ο κύριος Σαμαράς, αν και είχε πορεία η οποία οδηγούσε με μεγάλη σιγουριά στα ψηλότερα αξιώματα του κόμματος, κλώτσησε την καρδάρα με το γάλα το 1993, και όσο και να υποφέρουν οι Έλληνες από συλλογική απώλεια μνήμης, μια τέτοια πολιτική κίνηση δεν μπορεί να ξεχαστεί.  Η κυρία Μπακογιάννη ξεκίνηση την πολιτική της καριέρα ως κόρη του πατέρα της - πιο συγκεκριμένα, ως προσωπάρχης του υπουργικού γραφείου του πατέρα της στο - τότε - Υπουργείο Συντονιμού κατά την τελευταία θητεία της Ν.Δ. πριν από το 1981.  Έκτοτε, η εξέλιξή της είναι λίγο ως πολύ γνωστή, βουλευτής, Δήμαρχος, Υπουργός Εξωτερικών.  Αντίστοιχα, ο Παναγιώτης εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος το '82 και το '86, βουλευτής με λίστα το '90.  Εκλέχτηκε πάλι βουλευτής το 2000 και νομάρχης το 2002 και το 2006.  Αποτέλεσμα: ο πιο κομματικά "αυτοδημιούργητος" είναι ο Πανίκας.

Ας το δούμε αντιπολιτευτικά: ποιος μπορεί να κάνει καλύτερη αντιπολίτευση;

Εάν αξιολογήσουμε την τηλεοπτική απραξία [ή τουλάχιστον περιορισμένη εμφάνιση] του κου Σαμαρά στην στήριξη της κυβέρνησης της Ν.Δ., τότε το δίδυμο Μπακογιάννη-Ψωμιάδη είναι εκτός συναγωνισμού.  Η απουσία του Μεσσήνιου πολιτικού από τα τηλεοπτικά κανάλια ήταν εντυπωσιακή.

Η κομματική πορεία του κου Σαμαρά έχει πληγεί αμετάκλητα μετά από τις κινήσεις του '93 και του '95.  Αναφορικά με το 1993, τα περισσότερα είναι γνωστά, αλλά αυτό που ίσως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό είναι οι προβλέψεις του τότε Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Warren Christopher ότι εκτιμά ότι θα υπάρχουν εκλογές στην Ελλάδα κατά το φθινόπωρο [οι εκτιμήσεις είχαν γίνει την άνοιξη του '93].  Περαιτέρω, σε τι βοήθησε η ενέργεια του Σαμαρά να ρίξει την Κυβέρνηση το '93, αφού έτσι κι' αλλιώς η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε μια προδιαγεγραμμένη πορεία.  Δεν μπορούσε να ξαναεκλεγεί.

Προχωρούμε πιο κάτω:  ας δεχθούμε την υπόθεση εργασίας του Σαμαρά ότι στην ουσία έριξε τον Μητσοτάκη επειδή ήταν διαπλεκόμενος.  Στον Έβερτ γιατί δεν έδωσε την ευκαιρία να εκλεγεί το 1995, καθώς υποστήριξε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την προεδρία της Δημοκρατίας [τον Σταφανόπουλο];
Εάν ήταν δίκαιος, θα μπορούσε να ρίξει ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ το 1995 και κατά κάποιον τρόπο να ισοφαρίσει το σκορ.  Σε τέτοια περίπτωση θα μπορούσαμε να πούμε πως εισάγει κάτι καινούριο και πραγματικά να τον ακολουθήσουμε.
Αξίζει επίσης να θυμηθούμε πως το ιδεολογικό στίγμα της Πολιτικής Άνοιξης δεν ήταν ακριβώς αυτό που θέλει να μας πείσει ότι είναι σήμερα ο κος Σαμαράς.  Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Πολιτικής Άνοιξης ήταν ο κος Λεντάκης, βουλευτής της ΕΔΑ.

Καλό θα ήταν λοιπόν να μην ξεχνάμε.

[Μερικός] Ορισμός Γενικών Γραμματέων

Είχαμε πρόσφατα ανακοίνωση σχετικά με τον ορισμό 6 ακόμα Γραμματέων Υπουργείων [τόσο Γενικών όσο και Ειδικών].

Στις 6 θέσεις τοποθετήθηκαν 2 γυναίκες και 4 άνδρες.  Ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι 46 χρονών και 2 από αυτούς έχουν διατελέσει βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.  Επιπλέον, 2 από αυτούς είναι 'καθηγητές' (στο Αθηνών και στο Παιραιώς).

Ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία είναι άξια παρατήρησης:
-Ένας εκ των επιλεγμένων έχει φοιτήσει στην ίδια πόλη (Amhearst) όπως και ο πρωθυπουργός, αν και διαφορετική χρονική περίοδο
-Ένας είναι ΜΗ εκλεγμένος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ - δηλαδή, καταψηφίστηκε από τον λαό, αλλά υπερψηφίστηκε από την ομάδα επιλογής βιογραφικών (Χάρης Τσιόκας)
-Δύο έχουν πτυχία ΜΟΝΟ από εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, συγκεκριμένα (α. Sussex & Southampton και β. City & Middlesex)
Συγκεκριμένα, επιλέχθηκαν τα βιογραφικά των άριστων για τις ακόλουθες θέσεις:

1. -Ειδική Γραμματεία Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων - Θάλεια Δραγώνα
1. Βιογραφικό - Δημοσιεύσεις - Θα ασχολείται με την "Εκπαίδευση Ελληνοπαίδων" και στις δημοσιεύσεις της περιλαμβάνονται: "Παρεμβαίνοντας στην εκπαίδευση της μειονότητας στη Θράκη. (υπό δημοσίευση)", "Educating the Muslim Minority in Western Thrace, Islam and Christian-Muslim Relations, Ιανουάριος 2006", "Σχολικές εορτές: Οι εκπαιδευτικοί επεξεργάζονται εθνικές ταυτότητες", "Negotiation of identities: The Muslim Minority in Western Thrace", "National identity among a neighboring quartet: The case of Greeks, Turks, Israelis and Palestinians", "«Tι είναι η πατρίδα μας; - Eθνοκεντρισμός και Eκπαίδευση." κ.α.
   
2.  Σύμφωνα με το blog Θεμαπάτες & Δικτυώματα, ο πρώην σύζυγός της "[...ο εκδότης Γιώργος Δραγώνας]", υπήρξε συμμαθητής του ΓΑΠ στο Κολλέγιο Αθηνών.
3. Στο site του πρώην Βουλευτή της ΝΔ Δημ. Κωνσταντάρα, διαβάζουμε πως την κα Δραγώνα επέβαλε στο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ το 2007 ο κος Σημίτης.
4. Αποσπάσματα (με σχόλια) από το βιβλίο της 'Τι είναι η πατρίδα μας', στο blog Hellenic Revenge 
5. Μέλος της επιτροπής History Education Committee στο Center for Democracy and Reconciliation in Southeastern Europe (με έδρα την Θεσσαλονίκη) - Οι πηγές χρηματοδότησης αυτού του 'Κέντρου'.
2. -Ειδική Γραμματεία Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Διαχείρισης Προγραμμάτων Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης - Ιφιγένεια Ορφανού
1. Ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες - υπεύθυνη εταιρικών ανακοινώσεων 
2. Ελληνική εταιρία ηθικής - μέλος
3. Ναυτεμπορική - ανακοίνωση για "Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες"
   
4. Δίκτυο Αιγαίου - Βιογραφικό
5. Σχετικό άρθρο στην Καθημερινή
   
3. -Γενική Γραμματεία Υπουργείο Μεταφορών & Επικοινωνιών - Χάρης Τσιόκας
1. Πρώην (δεν εξελέγη το 2009) Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β' Θεσσαλονίκης
2. Απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής - Άρθρο στο ΒΗΜΑ 
3. Παρκάρει και παράνομα - σε βιντεάκι και εδώ
   
4. -Γενική Γραμματεία Επικοινωνιών - Σωκράτης Κάτσικας
5. -Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων - Ιωάννης Οικονομίδης
6. -Γενική Γραμματεία Δημόσιας Τάξης - Γρηγόρης Τασούλας

ΑΣΕΠ, προσλήψεις & Δημόσιο

Ο νέος Υπουργός Εσωτερικών κος Ραγκούσης ανακοίνωσε ουσιαστικά την 'επανίδρυση' του ΑΣΕΠ.  Οι επί μέρους λεπτομέρερειες του σχεδίου δεν είναι σημαντικές καθώς είναι απλά, εναλλακτικός τρόπος συνέχισης μιας ήδη στρεβλής κατάστασης.

Αυτό που θα έπρεπε να ανακοινώσει ο κος Ραγκούσης, και θα ήταν πραγματικά επαναστατικό, ή τουλάχιστον θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον, θα ήταν καθολικό πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο γιά κάποιους μήνες, ή και για κάποια χρόνια.  Με άλλα λόγια, να μην υπάρχει αντικατάσταση όσων συνταξιοδοτούνται.  Δεν είμαστε έτσι και αλλιώς σε κατάσταση κρίσης;  Δεν περιμένουμε έτσι και αλλιώς μηδενική ανάπτυξη του ΑΕΠ κατά το 2010;  Μεγάλες εταιρίες είχαν επιβάλει πάγωμα προσλήψεων και κάλυπταν τις ανάγκες σε προσωπικό με εσωτερικές μετακινήσεις.

Αυτή η αντιμετώπιση (δηλαδή το πάγωμα προσλήψεων), που είναι και το αυτονόητο να κάνει ένας οργανισμός σε περίοδο οικονομικής ύφεσης, δεν αποτελεί κάτι το αυτονόητο για το Δημόσιο?  Προφανώς όχι.

Κύριε Ραγκούση, το πάγωμα των προσλήψεων θα ήταν πράγματι κάτι το οποίο θα προκαλούσε το ενδιαφέρον.  Η παροχή ασπιρίνης στον καρκινοπαθή, δεν προσφέρει και πολλά.

Οι άριστοι, τυχαίνει να είναι και αρεστοί!

Ο νέος Γ. Γ. του Υπουργείου Οικονομικών, σε φωτογραφία του 2003 [όρθιος δίπλα στον Κ. Παπούλια], όταν ήταν Γ. Γ. Εξωτερικών.

Επιπλέον, ο ευρύτερος κατάλογος των ονομάτων Γενικών Γραμματέων που ανακοινώθηκαν περιλαμβάνει πολλά ονόματα καθηγητών πανεπιστημίων, σε δυσανάλογο ποσοστό από την παρουσία των "πανεπιστημιακών" στην κοινωνία.

Οι καθηγητές πανεπιστημίων αναδεικνύονται μέσα από ένα σύστημα συναλλαγής - ως επί το πλείστον - με τους φορείς του πανεπιστημιακού χώρου.  Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην εκλέγονται οι άριστοι, αλλά οι αρεστοί και γενικά όσοι έχουν το επικοινωνιακό χάρισμα και την ικανότητα να 'διαπραγματευτούν' την εκλογή τους με τους συναδέλφους τους.

Εξαιρετικά είναι τα δείγματα έως τώρα.  Για να δούμε τι ακολουθεί...

Που είναι οι Γ.Γ. ? Οεεοοο...

Καθώς περνούν οι μέρες ακόμα επεξεργάζονται τις αιτήσεις για τις θέσεις των Γενικών Γραμματέων στα Υπουργεία, γίνεται αντιληπτό ότι οι πρώτες 100 ημέρες αφορούσαν στον ορισμό των Γενικών Γραμματέων.  Το καλό πράγμα αργεί να γίνει!
Βέβαια, ίσως οι επιλογές των προσώπων, όταν ανακοινωθούν, να είναι τόσο πετυχημένες ώστε να αναστούμε να πάρουμε πίσω όλα τα σχόλια για αυτό το θέμα.  Σε κάθε περίπτωση, από το 1974 και μετά, κάθε κυβέρνηση που εκλέγεται, μετά τον ορισμό του Υπουργικού Συμβουλίου, ορίζει τους Γενικούς Γραμματείς των Υπουργείων καθώς και τις αρμοδιότητές τους!
Η καθημερινότητα στη Δημόσια Διοίκηση είναι η "χαρά του κάθε πικραμένου".  Καθώς από μόνη της η Διοίκηση έχει μια ροπή προς την αταξία, φαντάζεστε τι συμβαίνει όλες αυτές τις ημέρες που δεν έχουν οριστεί ακόμα οι ουσιαστικοί 'τοποτηρητές' της τάξης μέσα στα Υπουργεία που είναι στην ουσία οι Γ.Γ.
Όπως είναι προφανές, όταν οριστούν οι ΓΓ, θα χρειαστούν κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα να ενημερωθούν και να εξοικοιωθούν στο νέο περιβάλλον, πριν 'πάρουν μπρος'.  Επομένως, είναι λογικό να τους ευχηθούμε ... Καλές Γιορτές!