Υπουργοί & Αξιολόγηση

Τελείωσαν επιτέλους αυτά τα ψεύτικα χαμόγελα και οι ψεύτικες ευχές περί καλής θητείας, καλού έργου και άλλα γραφικά.  Είναι δυνατόν να παραδίδεις την εξουσία με τέτοια χαρά;  Τέλος πάντων.  Άβυσσος η ψυχή του πολιτικού - η μάλλον, του Έλληνα πολιτικού.

Όταν η Γιαννάκου πρόσθεσε στο νόμο της την αξιολόγηση των καθηγητών από τους φοιτητές, οι αντιδράσεις ήταν έντονες, από όλες τους εμπλεκόμενους.

Πήρα αφορμή για το παρόν σχόλιο από ένα άρθρο του Καρκαγιάννη στην σημερινή (7/10/2009) Καθημερινή όπου γράφει χαρακτηριστικά: "Το μεγάλο κακό για την πολύπαθη Δημόσια Διοίκηση αρχίζει από τη στιγμή που ο υπουργός θελήσει να διοικήσει το υπουργείο του με τους άσχετους ή σχετικούς, αλλά πάντοτε κομματικούς εγκάθετους «συμβούλους» του και όχι με την υπαλληλική ιεραρχία. Πηγαίνουν να αναλάβουν καθήκοντα στα υπουργεία με την περιρρέουσα πεποίθηση ότι οι υπάλληλοι είναι τεμπέληδες και άχρηστοι γραφειοκράτες. Προσπαθούν να τους υποκαταστήσουν με «συμβούλους» και άλλους κομματικούς παρατρεχάμενους. Πρώτον, κάνουν λάθος: τα υπουργεία έχουν και άχρηστους, αλλά έχουν και ικανά στελέχη, με γνώση και πείρα. Οταν περιφρονείς και παραμερίζεις τούς κατά νόμον αρμόδιους και υπεύθυνους υπαλλήλους είναι βέβαιο ότι θα σου ανταποδώσουν την περιφρόνηση με αδιαφορία και αδράνεια."
Συμφωνώ με αυτή τη θέση και θέλω να την προχωρήσω λίγο περισσότερο με την ελπίδα να την διαβάσει κάποιος από το επιτελείο του νέου Πρωθυπουργού:  γιατί να μην αξιολογούνται οι υπουργοί από τα υψηλόβαθμα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης;  Δεν μιλάμε για μια τυπική διδικασία, ούτε για μια διαδικασία αμφισβήτησης των πολιτικών αποφάσεων.  Θα μπορούσε να είναι μια διαδικασία, περιορισμένη στην αρχή, όπου απλά ζητείται η γνώμη των Γενικών Διευθυντών των Υπουργείων με τη χρήση ενός τυποποιημένου ερωτηματολογίου πάνω στον τρόπο με τον οποίο διοικεί ο πολιτικός προϊστάμενός τους.

Αυτά τα τυποποιημένα ερωτηματολόγια δεν θα τα βλέπει κανένας άλλος εκτός από τον πρωθυπουργό, ή έστω οι στενοί συνεργάτες του.  Βέβαια, στην Ελλάδα του σήμερα, οποιαδήποτε 'παρέκλιση' σε μια τέτοια αξιολόγηση, και μιλάμε πάντα ΜΟΝΟ για εποικοδομητική κριτική, θα εκληφθεί ως ρουφιανιά προς το 'έργο' του υπουργού.  Αντίστοιχα, σε όσα πανεπιστήμια του εξωτερικού παρέχεται η δυνατότητα αξιολόγησης των καθηγητών από τους φοιτητές, οι αξιολογήσεις παραδίδονται στην γραμματεία της Πρυτανείας όπου και μελετώνται.

Αφού έχουμε αρχίσει να εισάγουμε το 'μεταμοντέρνο' στην πολιτική, τουλάχιστον ας το κάνουμε ουσιαστικά!